Sultan Mehmed ve Osmanlı tahtında fırtına kopar. Şehzade Beyazıd’ın çıkardığı krizler hem sarayın içinde hem de sınır ötesinde sarsıntılar yaratır. Beyazıd’ın lalası İshak Paşa’nın görevden alınması, saraydaki güç dengelerini altüst eder; genç şehzade, babasının sert çıkışları karşısında büyük bir kırılma yaşar. Aynı zamanda haremde Bahar Hatun ile Gülşah Hatun arasındaki rekabet alevlenir ve saray içindeki entrikalar yeni çatışmalar doğurur.

Dışarıda ise Pontus ile Karaman beylikleri el sıkışıp Osmanlı’ya karşı ortak adımlar atmanın yollarını arar. Vlad ile Karatuğlar kutsal emanetlerin peşine düşer; fakat bu arayış yalnızca onlarla sınırlı kalmaz — Komnenos hanedanı ve Vatikan temsilcileri de bu mirasa göz dikmiştir. Kan ve hesapla örülü tehlikeli bir oyun sahnelenir; Vlad ile Karatuğlar, hem düşmanlarla hem de kendi içlerindeki hesaplarla dolu zorlu bir yolculuğa çıkar.

İhanet, pusu ve intikamın gölgesinde Süleyman, Julia’nın ölümünden Beyazıd’ı sorumlu tutar. Bu öfkeyi körüklemek için İsfendiyaroğlu Kasım Bey’i kışkırtır; yolda kurulan tuzakta ağır şekilde yaralanan Beyazıd, Julia’nın anısıyla intikam ateşine kapılsa da ölümle yüzleşir. Bu acı haber saraya ulaştığında Sultan Mehmed’in tahammülü tükenir.

Taht, artık sadece bir taht değildir; savaşın gölgesi altındaki bir meydandır. Yeniçeriler cülus alanında toplanır ve Sultan, güçlü bir sesle haykırır: “Artık vakti geldi — hainleri gazabımızla yok etme zamanı!”