Gönül’ün kalbindeki son duvar da çökmüş, gerçeklerin acı fırtınası tüm hayallerini süpürmüştür. Öğrendikleri karşısında nefreti, bir zamanlar beslediği büyük aşkın gölgesinde büyürken, ardında ne bir söz ne de bir pişmanlık bırakarak İskender’i terk etti.

Peki, inşa ettiği hayat, kurduğu sahte yuva yerle bir olan İskender, bu yıkımın altında nasıl ayakta kalacaktır? En büyük dayanağının ihanetine uğramış olmanın verdiği o derin utanç ve yalnızlık hissi, onu daha önce hiç tatmadığı bir çaresizliğe itiyor. Hayalleri birer birer yıkılan bu adam, şimdi sadece kendisiyle değil, geçmişiyle de yüzleşmek zorundadır.

Kandırılmış olmanın ağırlığı Gönül’ün omuzlarında bir dağ gibi durmaktadır. Kalbindeki aşk, yerini tarif edilemez bir ihanet acısına bırakmıştır. Bu yıkıcı duyguyla nasıl başa çıkacak? İçindeki adalet arzusu, onu Cennet’e gerçekleri açıklamaya itecek mi? Yoksa büyük bir sırrın yüküyle tek başına mı mücadele edecek? Cennet’in de bu gerçeğin enkazı altında kalmasından duyduğu korku, Gönül’ün vicdanında sürekli yankılanmaktadır.

İskender için ise durum her geçen saniye daha da zorlaşmaktadır. Her şeyi göze alıp saklandığı bu kasabada, kâbusu yeniden canlanmıştır: Reşat, onun hâlâ yaşadığını öğrenmiştir!

Artık oyun bitmiştir. Savaş, İskender’in kapısına, huzur bulduğu sandığı kasabasına dayanmıştır. Reşat, intikam ateşiyle yanarak, beraberinde getirdiği bir orduyla onun karşısına dikilmeye hazırlanır. İskender, bu zorlu ve kanlı hesaplaşmada, hayatını yeniden kurmaya çalıştığı bu küçük dünyayı, her şeyden çok sevdiği Gönül’ü, Cennet’i ve masum kasaba halkını koruyabilecek midir?

Geçmişin gölgeleri bu defa onu yutacak mı, yoksa İskender hayatta kalmak için bir kez daha savaşçı ruhunu uyandıracak mı?