Fadi’nin “hayır”ı, sadece bir reddediş değil, iki hayatın da altüst olduğu bir depremin başlangıcı olur.

Kenan için bu ret, sadece aşk acısı değil, statü ve gücünün de reddidir. Hayatında ilk kez tattığı bu şok, onu hastanelik eder. Doktorlar “yoğun stres” dese de, Kenan bu durumu inkâr ederek yaşadığı yıkımı kabullenmeyi reddeder. Kabul edemediği şey, sadece Fadi’nin gidişi değil, kontrolünün elinden alınmasıdır.

Öte yanda, Fadi, ruhunu tüketen yılların yükünü Doktor Hanım’a dökerken, terapinin derinliklerinde nihayet nefes alır. Sevdiği adam tarafından nasıl bir gölgeye dönüştürüldüğünü anlatır ve Kenan’ı artık kendi hayatında “ölü” ilan eder. Ancak Kenan’ın saplantısı, bu ölüm ilanını kabul etmez. Israrlar kısa sürede tehlikeli bir gözetlemeye, Fadi’nin evinin etrafında dönen kâbus dolu bir takibe dönüşür.

Kenan’ın özel hayatındaki bu kriz, iş dünyasındaki çöküşlerle paralel ilerler. Çevresindekiler, özellikle Handan ve Neslihan, Kenan’ı tedavi için bir psikiyatriste götürme planları yaparken; Kenan’ın zihni, Fadi’nin peşindedir. O, kendi ayakları üzerinde yeniden durmaya çalışan Fadi’nin hayatında başka birinin olduğuna dair paranoyak bir inanca kapılır.

Aşkın zehre dönüştüğü bu dramda, Fadi özgürlük için savaşırken, Kenan kendi kurduğu sanrıların labirentinde kaybolmaktadır.