Sultan Mehmed’in Pontus kuşatması sırasında karşılaştığı çifte tehdit, ordunun içindeki gerilimi doruğa çıkarır. Görkemli surların ardında direnen düşmanla birlikte, bizzat safların içine sızmış olası ihanetin gölgesi, padişahın kararlılığını çelikleştirir. Bu şüpheli durum, Vlad Tepeş’in de aralarında bulunduğu kilit isimlerin ağır sorgulamalarla yüzleşmesini zorunlu kılar; geçmişin derinliklerine itilmiş eski defterler, bu sert hesaplaşmalarla yeniden açılır.

Cephenin sarp kayalıklarında ise Osmanlı birlikleri, Kumandan Draven’in ustalıkla kurduğu ölümcül tuzaklarla ve İmparator Komnenos’un beklenmedik, yıpratıcı hareketleriyle can pazarına düşer. Sarp Pontus coğrafyası, akıncılar ve paşalar için adeta bir kâbusa dönüşür; verilen her şehit, ordunun dayanma gücünü tehlikeli bir eşiğe taşır. İlerledikçe risk büyür, alınan her askeri kararın bedeli ağırlaşır.

Bu zorlu süreçte, zafere giden yolda bazı kapılar gizli pazarlıklara ve tehlikeli gizli anlaşmalara açılırken, diğerleri derin bir ihanet ihtimalini işaret eder. Şehzade Bayezid, Bali Bey ve gözü pek akıncılar kendi cephelerinde varoluş mücadelesi verirken, tüm gözler Sultan Mehmed’in vereceği o tek ve kritik karara çevrilmiştir; zira bu karar, hem kuşatılan şehrin hem de koskoca Osmanlı ordusunun kaderini baştan yazacaktır.

Yeni günün ilk ışıkları Pontus surlarını aydınlatmaya başladığında, beklenen hareketlilik başlar. Surların ağır kapılarından biri, herkesin beklemediği birinin beklenmedik hamlesiyle aralanır. Böylece savaş meydanı, hem Osmanlı askerlerinin destansı cesaretinin hem de düşmanın elindeki son kozların ortaya döküldüğü büyük bir hesaplaşma alanına döner.